سیدحسن بن ابراهیم موسوی اصفهانیسیدحسن بن ابراهیم موسوی اصفهانی، از علماء شیخیه در اواخر دوره قاجاریه در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیسیّدحسن بن ابراهیم بن محمّدمؤمن بن علی‌رضا موسوی اصفهانی، از علماء شیخیه در اواخر دوره قاجاریه در اصفهان. وی در حدود سال ۱۲۶۳ق متولّد شده و در صبح دوشنبه ۲۸ صفر سال ۱۳۴۱ق وفات یافته و در امامزاده اسماعیل مدفون و سپس به کربلا نقل و در آن ارض اقدس مدفون شد. ۲ - تالیفاتاو تالیفات زیادی دارد، در حدود هفتاد مجلد که از آن جمله است: ۱. «تحفة اللّبیب» که به طبع رسیده و اسامی تالیفاتش در آن مذکور است. ۲. «مجالس العزا» مطبوع [۳. «فضل سادات و آقازادگان بر همه عالمیان» ۴. «فوائد شهادت و غیبت و بداء» ۵. «کیفیّت خلقت» مطبوع ۶. «معاد و رکن رابع» ۷. «توضیح الصّواب» در دفاع از عقائد شیخیه و ردّ اعتراض مخالفین که به فارسی در ۱۵ جمادی الاولی ۱۲۹۷ق در اصفهان نوشته شده و به شماره ۳۷/۷ در کتابخانه مرحوم سیّدضیاءالدّین علّامه در اصفهان موجود است. [۱]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۸۲.
[۲]
مشا، خانبابا، مؤلفین کتب چاپی، ج۲، ص۶۵۱.
[۷]
ابوالبرکات، سیدرضا و سیدضیاءالدین علامه فانی، فهرست سه کتابخانه اصفهان، ص۱۲۰.
]۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۴۵-۴۴۶. |